Get over me, get over you

And you say you wanna run
You're not the only one
Not the only one

You will never get over me
I'll never got under you
Whenever our voices speak
It's never our minds that meet

Αφιερωμένο στους ερωτευμένους της εποχής και σε αυτούς που κλείνουν τα blog τους.

Καλό σαββατοκύριακο παιδάκια.

Καθημερινότητα

# Να βουρτσίσουμε μαζί τα δόντια μας, να παιχνιδίσουμε με τον καθρέφτη του μπάνιου και να ποζάρουμε.

# Να σε σκεπάσω όταν καταλαβαίνω πως κρυώνεις όταν βλέπουμε ταινία.

# Να σου ετοιμάσω το ποτήρι νερό που θες το βράδυ (για ψυχολογικούς λόγους, γιατί ποτέ δεν το πίνεις), το οποίο βάζεις κάτω από το κρεβάτι για να μη σηκωθεί κανείς μας το βράδυ και το ρίξει. 

# Να θυμηθώ να πάρω από το ποπ-κορν που σου αρέσει, γιατί κυκλοφορούν κάποια τυποποιημένα.

# Να μιλήσουμε στο τηλέφωνο όταν συμβούν εκείνα τα μικρά ή μεγάλα, ασήμαντα ή σημαντικά πράγματα της μέρας που δεν είμαστε μαζί.

# Να περιμένουμε στην ουρά ενός ταμείου και εγώ να μυρίζω τα μαλλιά σου.

# Να περπατάμε στο δρόμο και να σου λέω κάθε 5 λεπτά να μου δώσεις ένα φιλάκι, εσύ να χαμογελάς και να μου αρνείσαι αλλά να μου υπόσχεσαι πως μια μέρα θα με αιφνιδιάσεις και θα μου το δώσεις.

# Να μου λες πως δεν σ αρέσει να υπάρχουν προβλήματα μεταξύ μας, ύστερα από μικρά μικρά ανόητα καυγαδάκια.

# Να σταματάω στιγμιαία την αφοσοίωση (λέμε τώρα) στη δουλειά, να σηκώνω το κεφάλι, να σκέφτομαι τη φάτσα σου και να χαμογελάω.

# Να μιλάω για σένα όταν δεν είσαι μαζί μου

Water Polo

Για να πάει καλά η βδομάδα, για να γνωρίσουμε τις χαρές του ελληνικού πόλο, για να στηρίξουμε τον αθλητισμό. Επίσης, όποιος γνωρίζει το Δημήτρη Μιτελούδη ας του πει ότι είμαι διαθέσιμος για γάμο μετά το καλοκαίρι (έχουμε και δουλειές...).

Πρωινό ξύπνημα

Η ώρα έχει περάσει. Έχω ξυπνήσει, μετά από 2 ξυπνητήρια. Εσύ δεν έχεις καταλάβει κάτι ακόμα μέσα στον ήρεμο και βαθύ ύπνο σου. Όπως τις προάλλες που τέλειωσε η ταινία(Revolutionary Road, να τη δεις, είναι τέλεια), αποκοιμήθηκες στον καναπέ και προσπαθούσα μάταια να σε ξυπνήσω για να μεταφερθούμε στο κρεβάτι μας. Και όμως. Όπως σε κοιτάω έχεις πάρει ένα τόσο γλυκό βλέμμα και -παρότι τα μάτια σου είναι κλειστά- νιώθω σαν να με κοιτάς με εκείνο το παραπονεμένο πρόσωπο και δεν σε ξυπνάω. Το αριστερό μου χέρι σε έχει αγκαλιάσει, οι πατουσίτσες μας ζεσταίνουν η μία την άλλη και εσύ κοιμάσαι κουρνιασμένος στην αγκαλιά μου.

Ακούω κάθε χτύπο της καρδιάς σου και κάθε αναπνοή σου. Είναι τόσο ρυθμικά Τικ, φύσημα, τακ, ξεφύσημα. Προσπαθώ να συγχρονίσω την αναπνοή σου και να κουνιέμαι όσο το δυνατόν λιγότερο για να μην ταραχτεί ο ύπνος σου. Πόσο θ' αντέξω; Πολύ, γιατί είμαι τόσο χαρούμενος που κοιμόμαστε παρεούλα. Και γιατί ξέρω πως όταν ξυπνήσεις θα χουχουλιάσουμε στο κρεβάτι, θα παίξει ο ένας με τον άλλο, θα ενώσουμε τα πόδια μας σε ένα μεγάλο σύμπλεγμα και κάπως έτσι μετά από αρκετά φιλιά θα με ρωτήσεις με ένα ύπουλο χαμόγελο "και τώρα τι θες να κάνουμε;". Και εγώ θα χαμογελάσω ακόμα πιο πολύ όχι γιατί νιώθω αμήχανα αλλά γιατί ξέρεις την απάντηση :))

Καληνύχτα σας...

Η αληθινή ιστορία του Άγγελου

ή αλλιώς το φύλο της κοινωνίας θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της εκπομπής "Μηχανή του Χρόνου" (ALPHA, τα δύο τελευταία σάββατα) που ασχολήθηκε για 90 λεπτά με τη ζωή του πρώην ισοβίτη Χρήστου Ρούσσου και τα περί ομοφυλοφιλίας τεκταινόμενα στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1970.

Η θεματολογία της εκπομπής :

Ο «Άγγελος» του  κινηματογράφου, ο ομοφυλόφιλος, ο δολοφόνος του εραστή του, ο αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ήρεμη δύναμη των φυλακών.
Ο «Άγγελος» επιστρέφει στη δεκαετία του ‘80, δείχνει την κοινωνία των αντιθέσεων , τον σκοτεινό κόσμο της Συγγρού  και  ξετυλίγει το πολιτικό-δικαστικό θρίλερ που συγκλόνισε την κοινή γνώμη.
 1976. Ο 19χρονος ναύτης Χρήστος Ρούσσος δολοφονεί τον εραστή του, που τον πίεζε να βγει στην πορνεία. Η συντηρητική κοινωνία της μεταπολίτευσης αναζητά το καινούργιο, αλλά σοκάρεται από το σεξουαλικό έγκλημα και τις αποκαλύψεις για τον άγνωστο κόσμο του Ζαππείου και της λεωφόρου Συγγρού. Είναι η ίδια εποχή, που ο πολιτικός γάμος είναι αδιανόητος, οι αμβλώσεις απαγορεύονται και η μοιχεία αποτελεί ποινικό αδίκημα.
Δημοσιογράφοι και νομικοί περιγράφουν την ακροαματική διαδικασία στο ναυτοδικείο, που καταδίκασε τον νεαρό ομοφυλόφιλο μέσα σε συνοπτικές διαδικασίες σε ισόβια κάθειρξη. Την ίδια περίοδο, έρχεται στη Βουλή νομοσχέδιο, το οποίο προβλέπει την εκτόπιση των ομοφυλοφίλων για λόγους δημόσιας υγείας. Το γεγονός πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην κοινωνία.
Έκπληκτη η κοινή γνώμη παρακολουθεί ομοφυλοφίλους να διαδηλώνουν στα Προπύλαια και τραβεστί να βγάζουν λόγους σε πλατείες. Καταγγέλλουν δημόσια τις αποκαλούμενες «επιχειρήσεις αρετής» της αστυνομίας στα στέκια τους. Ο σκηνοθέτης Γ. Κατακουζηνός, συνεργάζεται με θαμώνες της Συγγρού και γυρίζει την ταινία «Άγγελος», βασισμένος στην ιστορία του Χρήστου Ρούσσου, σοκάροντας κοινό και κριτικούς.

Η πολιτική «αλλαγή» του ’81 φέρνει κύμα ελπίδας και στις φυλακές ξεσπούν εξεγέρσεις κρατουμένων, που καταγγέλλουν απάνθρωπες συνθήκες. Τότε ο Χρήστος Ρούσσος αποκαλύπτει στο δημοσιογράφο Γ.Λιάνη τα βασανιστήρια στις φυλακές Κέρκυρας.
Ο ισοβίτης ξεκινά αγώνα για να πετύχει την αποφυλάκισή του.
Όμως, ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης απορρίπτει την αίτηση για επανεξέταση της πρώτης δίκης. Ο Χρήστος Ρούσσος κηρύττει απεργία πείνας που τον οδηγεί στα όρια του θανάτου. Δημοσιογράφοι όπως η Λιάνα Κανέλλη, ξεκινούν πύρινη αρθρογραφία, διανοούμενοι και στελέχη της Αριστεράς κάνουν απεργία πείνας στα Προπύλαια για συμπαράσταση και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αιφνιδιάζεται. Η κοινή γνώμη με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί την υπόθεση να εξελίσσεται σε  πολιτικό θρίλερ, που κινδυνεύει να καταλήξει σε παραίτηση του προέδρου της Δημοκρατίας και πτώση της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η απονομή χάριτος, που έρχεται από τον επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, δε θα θέσει τέλος στην ταραγμένη ζωή του Χρήστου Ρούσσου. Ο ίδιος έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στη μεγαλύτερη εξέγερση των φυλακών, το 1990 και αρνείται να αποφυλακιστεί για λόγους συμπαράστασης. Υπουργοί, πολιτικοί, δικηγόροι, δεσμοφύλακες, και «πρωτοπαλίκαρα»… μπλέκονται σε ένα ατελείωτο παιχνίδι διαπραγματεύσεων και εντυπώσεων.
Όταν τελικά ανοίγουν την πόρτα των φυλακών στον Χρήστο Ρούσσο, ο ίδιος βγαίνει σε μια κοινωνία αλλαγμένη, που αρνείται να δεχτεί στους κόλπους της έναν πρώην ισοβίτη.

Τα δημοσιεύματα του τύπου της εποχής ήταν γελοία, εκνευρίζεσαι δε όταν σκέφτεσαι ότι τότε δεν υπήρχαν και εναλλακτικοί τρόποι ενημέρωσης και τελικά ο κόσμος πως ενημερωνόταν ή τι πίστευε;

Πείστηκα για το ότι οι εποχές που ζούμε είναι καλύτερες(;).

Φοβήθηκα για το ότι η τωρινή κοινωνία δε θα κρίνει λιγότερο επιπόλαια σε μια ανάλογη περίσταση.

Προβληματίστηκα για το αν το οποιοδήποτε σημερινό δικαστήριο θα μπορέσει να σκεφτεί και να κρίνει χωρίς προκαταλήψεις.

Τότε, η σχέση του Χρήστου με τον Ανέστη και με όλα τα επακόλουθα (επιχειρήσεις αρετής της αστυνομίας κτλ) υπήρξε πραγματικά εκρηκτική όχι μόνο για τους ίδιους αλλά για όλη την κοινωνία. Πυροδότησε εκρήξεις περιέργειας και συντηρητισμού.

Τώρα, που θα οδηγούσε μια τέτοια ιστορία;

Χωρίς θέμα

Σήμερα δεν έχω θέμα. Είμαι απλά χαρούμενος. Η citibank μου έστειλε μια επιστολή δακρύβρεχτη για το πως θέλουν να συμπεριφέρονται στους φίλους τους και πόσο νοιάζονται για την κάλυψη των αναγκών του απλού κόσμου και γιαυτό το λόγο μου αύξησαν το πιστωτικό όριο. Είμα απλά χαρούμενος. Το lonely planet μου έστειλε κάτι ταξιδιωτικούς οδηγούς που πήρα στη μισή τιμή. Είμαι απλά χαρούμενος. Ο ΟΤΕ μου αναβάθμισε τη σύνδεση στα 24Μbps μέσα σε μία μέρα από τη στιγμή που έκανα την αίτηση. Είμαι απλά χαρούμενος. Ξύπνησα και είδα το χαμόγελό σου. Με κάνεις απλά χαρούμενο.

Παραλήρημα

Όταν μπορείς να νιώσεις και να θυμηθείς την αίσθηση...

της μυρωδιάς ενός μουσκεμένου κήπου,

το βλέμμα ενός περαστικού,

τη ραγισμένη φωνή κάποιου από ένα παράθυρο,

του βιολετιού δειλινού που φεύγει για ν αφήσει τη νύχτα,

των αστεριών να ερωτοτροπούν μεταξύ τους,

το αντίο ενός μακρόσυρτου ευχάριστου καλοκαιριού,

τη θλίψη ενός μοναχικού φανοστάτη,

των πρώτων γαλάζιων γραμμών της μέρας,

το χαμόγελο του ανθρώπου σου...

τότε άξαφνα αποκτάς και την αίσθηση πως ζεις όλα όσα προόριζε η πλάση για σένα,

και ενώ έξω θα βρέχει, εσύ θα χαμογελάς...

Με σχέση

% Συνειδητοποιώ πως ο καιρός από τις 4/12 πέρασε πολύ γρήγορα. Ένας δραστήριος μήνας...

% Όταν πέφτουμε για ύπνο εγώ κοιμάμαι σχεδόν αμέσως και εσύ με παρατηρείς και χαμογελάς. Δεν στο έχω πει αλλά κάποιες φορές κάνω πως κοιμάμαι.

% Όταν ξυπνάμε προσπαθώ να μην είμαι μουντρούχος (ως συνήθως) αλλά εσύ με βρίσκεις τόσο γλυκό όταν είμαι αγουροξυπνημένος.

% Αποσυντονίζομαι όταν ακούω στο τηλέφωνο τη φωνή σου να μου μιλάει γλυκά και τρυφερά και για τα επόμενα λεπτά σκέφτομαι μονάχα εσένα.

% Απολαμβάνω τις αντιδράσεις του κόσμου όταν τους λέω πως γνωριστήκαμε μέσα από τη στήλη "σε είδα".

% Τρελαίνομαι όταν μου λες για εκείνα που θεωρείς συμπτώσεις και μας θέλουν μαζί.

% Μου αρέσει -εν μέρει- που δεν έχεις ιδέα από τα gay μαγαζιά.

% Πρώτη φορά είμαι τόσο χαλαρός και απολαμβάνω τη γλυκειά αβεβαιότητα της εξέλιξης μιας σχέσης.

% Θέλω να σε πάω ένα ταξίδι ρε. Δώσε μου την ευκαιρία.

% Τις γιορτές έπρεπε να πας σπίτι σου[νησί] και συνειδητοποιώ ότι μου έλειψες πολύ. Ευτυχώς γύρισες χτες... Αλλά μην τολμήσεις να ξαναφύγεις τόσο πολύ.

% Όταν αρχίσαμε το χουχούλιασμα χτες βράδυ και κάποια στιγμή αφαιρέθηκα, δεν ήταν γιατί σκέφτηκα τι κουραστική μέρα που θα είναι αύριο, αλλά σκεφτόμουν πόσο χαρούμενος είμαι, τόσο που τρομάζω...

Φραγκίσκος Αλβέρτης vs Γιώργος Σιγάλας (UPDATED)

Υπάρχει κάποιος λόγος που όταν είμαι χαρούμενος αδυνατώ να διοχετεύσω αυτή μου τη χαρά σε σκέψεις, πόσο μάλλον να τις αποτυπώσω. Ξεκίνησα να γράφω κάτι, το έσβησα, έφαγα ένα μελομακάρονο, το ξανάρχισα, μετά έπρεπε να βγω, μετά το είδα ξανά και δε μου άρεσε. Και έτσι είπα να καλωσορίσω το 2009 με 2 τεκνά από το παρελθόν[μη δείτε πρόσφατες φώτος τους γιατί δε θα φέρω ευθύνη για τα απανωτά σοκ και εγκεφαλικά]. Με τον Αλβέρτη είχα και έντονο crush στα εφηβικά τότε χρόνια μου [ιδέα για το ποστ μου έδωσε ο τομ]. Άντε παιδιά, καλή χρονιά ΘΑ έχουμε!

UPDATE : Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά τις δόξες τους :