η Αθήνα στον Απρίλη σαν εταίρα.
Είναι ηδονές τα μύρα στον αιθέρα,
και τίποτε η ψυχή πια δεν προσμένει.
Στα σπίτια σκύβει απάνω και βαραίνει
το ασήμι του βλεφάρου της η εσπέρα.
Βασίλισσα η Ακρόπολη εκεί πέρα
πορφύρα έχει τη δύση φορεμένη.
Φιλί φωτός και σκάει το πρωταστέρι.
Στον Ιλισσό ερωτεύεται τ' αγέρι
ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε.
Ώρα γλυκιά χαράς και αγάπης, όντας
πουλάκια το ένα τ' άλλο κυνηγούνε
τ' Ολύμπιου Δία μια στήλη αεροχτυπώντας...
Του Κώστα Καρυωτάκη
Γιατί ένα ακόμη καλοκαίρι στην πόλη αρχίζει και με το να γκρινιάζουμε που δεν είμαστε στην παραλία αλλά λιώνουμε στο κέντρο καλύτερα ας το ζήσουμε έντονα. Και ναι, σήμερα το κατάλαβα ότι μπαίνει το καλοκαίρι γιατί σήμερα μάζεψα τα χαλιά μου. (Ξέρω, ξέρω η καλή νοικοκυρά (εκτός από δούλα και κυρά) τα μαζεύει Αγίου Κωνσταντίνου και τα βγάζει Αγίου Δημητρίου αλλά φέτος έπεσα λίγο έξω). Το καλοκαίρι μάλλον θα είναι ζεστό (μην ξεχνάτε έχουμε και μια καμμένη Πάρνηθα να μας ακολουθεί). Ας φροντίσουμε να περάσουμε καλά στο καμίνι λοιπόν μέχρι και όταν πάμε διακοπές...