Bye Bye 2009

Τις φετινές γιορτές κατά έναν διαβολικό τρόπο οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι έλειπαν από την Αθήνα. Δε χαλάστηκα τόσο πολύ μιας και ομολογώ δεν έπιασα (ακόμα) το christmas spirit, αυτό το καταναγκαστικό που πρέπει να γιορτάσουμε, να χαρούμε, να μεθύσουμε και άλλα "να να να". Αρκέστηκα στο να ξεκουραστώ.

Έχοντας κουραστεί από την ξεκούραση, άρχισα τις βόλτες στην (ακόμα) κατάμεστη Αθήνα.  Μία βραδιά στο scape(με τραβολόγησαν, εγώ δεν ήθελα πάλι), ένα μεσημεριανό στην "Κανέλλα" (by the way, έχει τσιμπήσει τις τιμές αρκετά), ένα πέρασμα από το μουσείο Μπενάκη για να δεις την έκθεση με έργα του Τσαρούχη (είναι φοβερή αυτή η εμμονή του με τους ναύτες). Έντονες στιγμές, όπως μάλλον και όλο το 2009 για μένα.

Πάντα πίστευα πως καθετί σε κάθε χρονιά συμβαίνει για κάποιο λόγο και στο χέρι μας είναι να το βάλουμε στο σάκο των εμπειριών και να το αξιοποιήσουμε στο μέλλον. Παρόλα αυτά, δε μπορώ να παραλείψω πως για μένα το 2009 ήταν μια χρονιά που μου έμαθε κάτι βασικό, κάτι που δε μπορώ να το μεταδώσω, απλά μπορώ να το νιώσω. Ν αγαπώ και ν αγαπιέμαι, πέρα και πάνω από ορισμούς και περιορισμούς.

Τελευταίο post για το 2009, θα τα ξαναπούμε με το νέο χρόνο (μεθαύριο πάω για Πρωτοχρονιά στα πάτρια εδάφη). Εύχομαι σε όλους ευτυχισμένο 2010 με αγάπη, γέλιο και πάνω απ όλα υγεία!

The big x-mas event 2009

Το φετινό gathering είχε κάτι από Σκανδιναβία. Εξ ου και οι συνταγές για νορβηγικά μπισκότα που βλέπετε στο 1ο βίδεο.

Ακολουθεί το βίντεο των φετινών στολιδιών που καταλήγει με ένα... αγωνιστικό μήνυμα! Και του χρόνου!

Πολλά ευχαριστώ στους παρόντες στο στολισμό (bloggers και μη).
Πολλά ευχαριστώ σε αυτούς που δε μπόρεσαν να έρθουν αλλά η σκέψη τους ήταν μαζί μας.
Πολλά ευχαριστώ στον director και creator των βίδεο Good-As-You
Πολλά ευχαριστώ στον host των βίδεο G-Spot-Unveiled

Παναγιώτης Ταχτσίδης

Γιατί μπορεί η ΑΕΚ να βρίσκεται κάπου στη μέση της βαθμολογίας, απέχοντας 15 βαθμούς από τον πρώτο Ολυμπιακό, αλλά δεν παύει να βγάζει τέτοια στολίδια (όχι χριστουγεννιάτικα). Ο Παναγιώτης γεννήθηκε το 1991(!) στο Ναύπλιο και έχει ύψος 191 εκατοστά (ύψος είπα συγκεντρώσου). Απολαύστε ελεύθερα...

Coming up next :

- Χριστουγεννιάτικες συνταγές από bloggers

- Ο φετινός στολισμός του δέντρου

Το πρόβλημα της αγάπης

Τις προάλλες είδαμε με το πιπίνι το "500 μέρες με τη Σάμερ", μια ταινία από τις κλασσικές που "ένα αγόρι γνωρίζει ένα κορίτσι και μπλα μπλα μπλα", μόνο που δεν πρόκειται για ιστορία αγάπης, όπως εξάλλου προειδοποιεί και ο αφηγητής από  την αρχή. Το γιατί, το καταλαβαίνεις κατά τη διάρκεια της προβολής, καθώς η ταινία προσπαθεί να ξεπεράσει τα κλισέ των κλασσικών ταινιών του είδους και μάλλον το καταφέρνει.

Στον απόηχο της ταινίας δε μπορείς να μην αναρωτηθείς για τη δύναμη της τύχης και της σύμπτωσης, της μοίρας και του πεπρωμένου. Οι σχέσεις συμβαίνουν γιατί τυχαίνουν ή γιατί είναι γραφτό να γίνει έτσι; Είναι τότε που αναρωτιέσαι "τι θα γινόταν αν" και που αν κοιτάξεις αναδρομικά όλα τα αν που σου έρχονται στο μυαλό δε σου φτάνει ένα post για να τα απαριθμήσεις.

Και όλα αυτά για να καταλήξεις τελικά στο υπέρτατο ερώτημα-πρόβλημα όλων των εποχών για το πότε τελικά υπάρχει αγάπη και πως τελικά την ορίζεις. Και που φυσικά, για να είσαι σωστός, δεν πρέπει καν να μπεις στη διαδικασία να προχωρήσεις. Πως άλλωστε να ορίσεις την αγάπη; Σε ποια της μορφή;

Ίσως κάποτε πλησιάζεις την έννοιά της, όταν το μοναδικό μέρος που νιώθεις ο εαυτός σου είναι δίπλα σε εκείνον ή σε εκείνη ακούγοντας απλά μια αναπνοή και όταν φοβάσαι πως θα το χάσεις και τίποτα δε θα είναι ξανά το ίδιο.

1

1 χρόνο μετά... 

...εξακολουθώ να χαμογελάω σαν ηλίθιος όταν σε κοιτάω το πρωί να κοιμάσαι (και όλα αυτά γιατί κοιμάμαι πρώτος και συνήθως ξυπνάω και πρώτος) και μπορεί να μην έχω ορατά σημάδια (όπως πέρσι), σίγουρα όμως έχεις σημαδέψει τη ζωή μου ;-)

...και θα συνεχίσεις!