Τα κακά παιδιά

Κάποιες φορές νιώθω ότι είμαι κακό παιδί. Αλλά ό,τι και αν κάνω λάθος μετά θέλω πάντα να το διορθώνω, χωρίς να μετανιώνω.

"...Κι αν ίσως κάνω το κακό, δεν είμαι εγώ που το κάνω,

είναι μέσα μου που ζει η αμαρτία."

ΠΑΥΛΟΣ (Ρωμ. Ζ 19-20)

Το ποδόσφαιρο όπως θα έπρεπε να παίζεται

Καλό Σαββατοκύριακο!

New kid on block : Γιάννης Φετφατζίδης

Kid όνομα και πράγμα, διότι το 1990 (εκεί που πρωτοχαιρόσουν την ιδιωτική τηλεόραση) γεννιόντουσαν παιδιά, ακόμα δε χειρότερα το 2010 είναι 20 χρονώ ομορφόπαιδα. Ο Γιάννης γεννήθηκε στη Δράμα, παιδί που βγήκε από τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες της χώρας και κατέληξε στον Ολυμπιακό, ο οποίος αναζητούσε ομορφότερο καλύτερο roster. Το περασμένο ΣΚ έβαλε το πρώτο του γκολ με τον Ολυμπιακό ενώ από φέτος παίζει και στην Εθνική. Isn't he cute?

Είναι και αυτός ο καιρός...

"Οι Κυριακές είναι μελαγχολικές" είπα στο πιπίνι για να συμφωνήσει μαζί μου και οι δυο μαζί να παραδεχτούμε πως αυτός ο καιρός τα κάνει ακόμα χειρότερα. Και τελικά τι είναι καλύτερο να κάνεις μία μελαγχολική Κυριακή, να μείνεις μέσα χαλαρώνοντας με δημιουργικά πράγματα (κοιτώντας το ταβάνι ή κάνοντας δουλειές του σπιτιού που δεν κάνεις ποτέ τις άλλες μέρες ή τσεκάροντας τα mail σου και τις ίδιες σελίδες στο internet μήπως άλλαξε κάτι από το τελευταίο refresh) ή να βγεις έξω να του δώσεις να καταλάβει (παρά του ότι κατά βάθος θα σκέφτεσαι πως έρχεται μία εβδομάδα με υποχρεώσεις και το ότι τελικά όταν είσαι εκτός σπιτιού σου έρχονται τα σημαντικότερα mail και συμβαίνουν τα σημαντικότερα πράγματα στο internet);

Με τέτοια ερωτήματα, θα σας πω πως η Tilda Swinton είναι θεότητα (γιατί όλοι οι gay τη λατρεύουμε;) και παίζει υπερτέλεια στο "Io sono l'amore", το οποίο είδα με το πιπίνι, αυτή τη μελαγχολική Κυριακή που μας πέρασε. Και μετά άρχισα  να αναρωτιέμαι όλη τη Δευτέρα, μήπως τελικά οι Δευτέρες είναι πιο μελαγχολικές, επειδή έχει όντως αρχίσει η εβδομάδα υποχρεώσεων και από την πολύ σκέψη πέρασε και η Δευτέρα και εγώ ακόμη σκέφτομαι αυτό το post. Η ταινία πάντως, αν και κυλάει λίγο αργά και δε βρίθει σεναριακής πρωτοτυπίας, χαρακτηρίζεται από καλές ερμηνείες (η Tilda Swinton είναι θεά σε ό,τι και να παίξει) ενώ η σκηνοθεσία είναι ιδιαίτερη και καλαίσθητη. Μη τη χάσετε, το σίγουρο είναι πως τουλάχιστον θα σας προβληματίσει στο τέλος, περισσότερο και απόσο προβλημάτισε εμένα το ζήτημα της μελαγχολικής Κυριακής. Καλή εβδομάδα!