Its summer bitch!

Άντε το κλείσαμε το μαγαζί. Η σεζόν έκλεισε, το πρώτο νησί το καλύψαμε, πάμε για τα επόμενα. Μοιραία σταματάει και το blog την πορεία του, ελπίζω να επιστρέψουμε σε κανένα μήνα.

Φέτος ήταν η πρώτη φορά που περίμενα ανυπόμονα τις διακοπές. Ίσως γιατί το τελευταίο ταξίδι που έκανα ήταν το Πάσχα ενώ είχα συνηθίσει να ταξιδεύω πιο συχνά, ίσως γιατί θα ήταν οι πρώτες μου ζευγαροδιακοπές (με το πιπίνι βεβαίως βεβαίως), ίσως γιατί είχα απλά βαρεθεί βρε αδελφέ! Πάντως θα θυμάμαι πολλά από τη σεζόν που μας πέρασε. Συνέβησαν διάφορα σημαντικά και μη. Κάποιες σχέσεις δέσανε, κάποιες χάθηκαν, επήλθε ένας βαθμός ωριμότητας...

Πολλά έχουν αλλάξει και σε αυτό το blog από την αρχή του. Η γλυκιά μελαγχολία αντικαταστάθηκε από μία προσπάθεια να εκφράσω τα συναισθήματα πληρότητας που νιώθω κατά καιρούς. Ελπίζω να συνεχίσω να μοιράζομαι εδώ μαζί σας.. Σας ευχαριστώ που με διαβάζετε και άντε, ορμάτε για βουτιές και άραγμα στην παραλία...!

Η μαμά

Γιατί όσα χρόνια και αν περάσουν και ακόμα και αν πλέον βρισκόμαστε λίγες φορές το χρόνο, πάντα με αντιμετωπίζει σα να είμαι παιδί, σα να μη μεγάλωσα. Και μπορεί να μη της φέρομαι πάντα όμως ήμουν μικρός, αλλά κατά διαστήματα μου λείπει αυτή η χωρίς όρους αγάπη και φροντίδα.. Ειδικά όταν μαθαίνει που να αφήνει τα σημειώματα :)

Καταδύσου τώρα : Νίκος Συρανίδης

Ο Νίκος Συρανίδης γεννήθηκε το 1976 και ίσως τον θυμάστε γιατί το σωτήριο για τη χώρα έτος 2004 μας χάρισε χρυσό μετάλλιο (μαζί με το Θωμά Μπίμη) στις συγχρονισμένες καταδύσεις (Ναι ναι αυτό το κατ εξοχήν gay-eye-candy άθλημα). Από το 2006 δεν αγωνίζεται και είναι προπονητής.

Τα κακά παιδιά πίνουν μοχίτο και πάνε διακοπές στην Πάρο

Γράμμα από το "Μίλα μου βρώμικα"

»Εδώ και ένα χρόνο θέλω να βρω ένα όμορφο και γλυκό αγοράκι για μια σοβαρή σχέση. Ακόμη δεν το βρήκα. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι μάλλον συμβιβάζομαι με την ιδέα ότι τα περισσότερα αγοράκια είναι τρελά τσουλάκια και θέλουν σεξάκι και μόνο. Όχι σχέση, όχι κάτι περισσότερο. Εγώ, Μυρτώ ,όμως είμαι ένας παραδοσιακός άντρας και θέλω το αγοράκι μου στο σπίτι, ήσυχο και γλυκό, να το νοιάζομαι και να το αγαπώ. Καταλαβαίνεις, ρε Μυρτώ; Σαν Αιγόκερως και συ καταλαβαίνεις ότι χρειάζομαι σταθερότητα και συντροφικότητα; Και το χειρότερο; Νομίζω ότι συνηθίζω στη μοναξιά μου. Μπορώ να έχω το δικό μου μωράκι στην αγκαλιά μου; Μη μου απαντήσεις με κακίες, είμαι σε άσχημη και μελαγχολική φάση, ευχαριστώ. -Κώστας

-Τα όμορφα και γλυκά αγοράκια, στην πλειοψηφία τους, δεν κάνουν σοβαρές σχέσεις. Κάνουν σεξ, πίνουν μοχίτο και πάνε διακοπές στην Πάρο. Σας εύχομαι ολόψυχα να βρείτε την εξαίρεση.

------------------------------

Το πιπινάκι μου, μου έδειξε το πιο πάνω "γράμμα" και αφού μου τόνισε τις ομοιότητες με τον Κώστα, μου είπε πόσο τυχερός είμαι που δεν πάει στην Πάρο και δεν πίνει μοχίτο αλλά θα πάει διακοπές με το φατσουλίνι του στη Μήλο. Εγώ του απάντησα πως το μοχίτο έτσι και αλλιώς είναι απαίσιο ενώ στην Πάρο πάνε και ένα κάρο τσούπρες που λιάζονται στην Πούντα ψάχνοντας άντρα.

Κατά τα άλλα ο καιρός έχει τρελαθεί (το έχετε δει φαντάζομαι πόσο απότομα αλλάζει), τα νεύρα μου είναι αρκετά πειραγμένα, καθώς όλοι ψάχνουν παραλίες για τα σαββατοκύριακα και εγώ ακόμη δεν έχω προλάβει να ξεκουραστώ, ας μη σας μιλήσω για τα νεύρα του πιπινιού που δίνει εξεταστική ως τα τέλη του μήνα... Υπομονή όμως. Θα δικαιωθούμε και εμείς...