Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Καθημερινές στιγμές μιας πολυκατοικίας

Τον τελευταίο καιρό η πολυκατοικία μου ζει σε μία παράνοια. Η αλήθεια είναι πως πάντοτε ζούσε (ξεχνάω εγώ που μια μέρα βγαίναν καπνοί, όπως σε drag show, από ένα διαμέρισμα επειδή μία νοικοκυρά σου λέει μετά ξέχασε το φούρνο και είχαν βγει όλοι πανικόβλητοι και χτυπούσαν τα κουδούνια -Κυριακή πρωί παρακαλώ- να βγούμε έξω διατί θα καούμε ζωντανοί). Απλά τελευταία έχει ξεφύγει η κατάσταση. Εμπνευσμένοι από τη διακυβέρνηση του ΓΑΠ τα πάντα βγαίνουν σε δημόσια διαβούλευση, από το πόσα χρήματα θα κρατήσουμε αποθεματικό μέχρι το που εξαφανίστηκε το χαλάκι της εισόδου της πολυκατοικίας και ως εκ τούτου για να ληφθούν οι καίριες αποφάσεις κάθε λίγο και λιγάκι γίνεται συνέλευση. Αχ αυτές οι συνελεύσεις. Που κάθε φορά ξεχνάω πότε είναι και την πατάω και περνάω από την είσοδο και με τσακώνουν. Αλλά είναι τόσο σικάτες αυτές οι συναντήσεις. Διότι οι κυρίες της πολυκατοικίας κατεβαίνουν με τα καλά τους λες και πάνε σε δεξίωση του προέδρου της Δημοκρατίας. Η μόνη που κατεβαίνει με τα μπικουτί είναι η τραβεστί-τρανσέξουάλ μας (όχι ακόμη δεν έχω μάθει τι από τα δύο είναι).
Το πρόβλημα τον τελευταίο καιρό έχει παρουσιαστεί με τις ανακοινώσεις που τοιχοκολλούνται στην πόρτα του ασανσέρ (το τοιχοκολλούνται δεν είναι δόκιμο όταν δεν υπάρχει τοίχος;). Με τελευταία ανακοίνωση την απαγόρευση του καπνίσματος. Και έτσι κάποιος πήγε και έγραψε από κάτω από το "no smoking", ότι ο φωταγωγός κάποιου ενοίκου βρωμάει. Wtf; Έχει κάποιος ένοικος δικό του φωταγωγό;;; Έχουμε τόσο glamorous διαμερίσματα και δεν το γνωρίζω; Και φυσικά ο καινούριος διαχειριστής που έχει βαλθεί να βάλει τάξη (σα το ΓΑΠ πάντα), συμπλήρωσε από κάτω πως όποιος έχει πρόβλημα να επικοινωνεί μαζί του για να λυθεί. Η βεντέτα δεν έχει συνεχιστεί ακόμη αλλά επιφυλάσσομαι να σας μεταφέρω τη συνέχεια.
Ταυτοχρόνως στην πολυκατοικία έχει μετακομίσει ένας συμπαθής νεαρός μπαμπάς. Σε όσους ξύπνησε το πατρικό ένστικτο ή όσοι χρειάζονται φροντίδα και στοργή ας επικοινωνήσουν μαζί μου.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

10

Δέχτηκα πιέσεις (απειλητικά σημειώματα και τηλεφωνήματα) για να συμμετάσχω στο φαινομενικά απλό παιχνίδι του να ονοματίσεις 10 πράγματα που αγαπάς. [Νομίζω πως με κάλεσαν οι tovene και katsiki] Ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα. Διότι πέραν της ρομαντικής φύσης μου (μη σχολιάσεις), ομολογώ ότι με δυσκολεύει αυτή η ξαφνική εξωτερίκευση συναισθημάτων.

Έπειτα από πολύ σκέψη (τελευταία φορά έτσι πρέπει να σκέφτηκα όταν προσπαθούσα να καταλάβω τι οδήγησε τη Τζούλια στο πορνό), κατέληξα στα εξής. Αγαπώ [με τυχαία σειρά]:
1 - να πετάω (με πάσης φύσεως πετούμενα σε πάσης φύσεως περιοχές)
2 - το πιπίνι
3 - εκείνες τις λίγες στιγμές που κρατάνε μερικά δευτερόλεπτα και νιώθεις αυτό το περίεργο συναίσθημα ευτυχίας
4 - τα σοκολατένια πράγματα
5 - να βλέπω ταινίες συγκινητικές που ταυτίζομαι με τους πρωταγωνιστές
6 - τους φίλους μου και τα πράγματα που κάνουμε μαζί
7 - το Βασίλη Σπανούλη (και με αγαπά και αυτός και δε θέλω σχόλια)
8 - να έχω δίκιο
9 - να με κοιτάς στα μάτια και να χαμογελάς
10 - αυτό που δεν έχω βρει ακόμα ν' αγαπώ πιο πολύ απόλα

Ουφ! Πάει και αυτό! Άντε καλή βδομάδα να έχουμε :)

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Its one of those posts...

Αν κάτι με εκνευρίζει είναι να μην έχω απαντήσεις. Απαντήσεις όχι του τύπου "Ναι έχεις δίκιο. Ναι σε καταλαβαίνω". Απαντήσεις με λύσεις, χειροπιαστές και εφαρμόσιμες. Κυρίως δε όταν με ρωτάνε φίλοι μου και δε μπορώ να τους βοηθήσω με μία απάντηση (από τι έχει πάθει το λαπιτόπ τους μέχρι ζητήματα γκομενικά-συζήτηση κομμένη). Διότι τι απαντάς σε μία ερώτηση για το πως προχωράς μπροστά; Πως αφήνεις κάτι πίσω σου; Πως σταματάς τη στασιμότητα που εισέρχεσαι μετά από μία έντονα συναισθηματική ιστορία; Και κυρίως πως μαθαίνεις να είσαι πάλι εσύ καλά; Όταν με ρώτησε πρόσφατα φίλος δε μπόρεσα να του δώσω ικανοποιητική απάντηση, πέραν της συγκατάβασης και του κλισέ "Σε καταλαβαίνω", το οποίο παρότι κλισέ ήταν τόσο αληθινό, διότι μπορεί να μην έχω πάντα τις απαντήσεις, ωστόσο είμαι πάντα ειλικρινής απέναντί τους.

Το παραπάνω τραγούδι αφιερωμένο σε 3 ψυχές [αδελφές όνομα και πράμα] που ξεκινάνε ένα νέο στάδιο της ζωής τους, μακρυά από την Ελλάδα. Και μην ξεχνάτε, σας αγαπώ..

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Να πως θα παντρευτώ



[...]The lucky couple will win Business class return flights with SAS to New York, three nights' luxury accommodation in New York, flights to Los Angeles, three nights' luxury accommodation at the Andaz Hotel, West Hollywood, and a glamorous West Hollywood honeymoon experience.[...]

Καλώς βρεθήκαμε πάλι. Έπρεπε να αρχίσει να δροσίζει για να ξαναμπώ σε ρυθμό :-)