Δέκα αλήθειες και ψέμματα για τις blog-o-συναντήσεις

1. Η ιστορία έδειξε πως πρέπει να συστήνεσαι πάντα με το κανονικό σου όνομα και με το ψευδώνυμό σου, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
2. Οι συζητήσεις στρέφονται κυρίως γύρω από κοινωνικά δρώμενα καλλιτεχνών, τα πολιστικά δρώμενα του Γκαζίου, πολιτικές εξελίξεις και κυρίως γύρω από την αγωνιώδη αναζήτηση των αιτίων που οι περισσότεροι bloggers είναι μπακούρια. Η φράση "είμαστε αγόρια καριέρας" έχει γράψει ιστορία.
3. Οι συναντήσεις δε γίνονται για να βρει κάποιος γκόμενο (απόδειξη ότι όσοι ήταν μπακούρια, παραμένουν ακόμη).
4. Αν φέρεις το (νην ή wanna be) γκόμενό σου σε blog-o-συνάντηση, να ετοιμαστείς για οξεία κριτική και εξονυχιστική παρατήρηση.
5. Ελλείψει γκόμενων, η παρατήρηση και κριτική στρέφεται σε παρουσίες άλλων blogger [δεν είναι σικ ότι μπορεί να διαβαζόμαστε αλλά έξω να μη μιλιόμαστε?].
6. Μια ομάδα ετερόκλητων ανθρώπων με φάσμα ηλικίας από τα 18 [και κόψε] μέχρι και τα 40[εεε κόψε] προφανώς και δημιουργεί πηγαδάκια.
7. Φήμες για ομαδικές απολαύσεις στις οποίες επιδίδονται οι παρευρισκόμενοι διαψεύδονται. Παρόλα αυτά ο καθένας που έχει έρθει σε μία τουλάχιστον συνάντηση έχει επισημάνει τουλάχιστον από μία φορά ότι θα ήταν καλό αν κάναμε όργια αντί να πίναμε σαν Ορέστηδες Μακρήδες και να χορεύαμε Χριστίνα Κολέτσα.
8. Όταν κάποιος δεν έρθει σε μία blog-o-συνάντηση πάντα θα ρωτήσει ποιοι ήταν και τι ειπώθηκε.
9. Όταν θες να παινέψεις κάποιον blogger, δεν του λες κάτι για την εμφάνισή του αλλά του λες πόσο ωραίο ήταν εκείνο το ποστ που έκανε. Αυτό δεν υπονοεί κάτι για την εμφάνισή μας αλλά ούτε είναι και καμάκι.
10. Όσο αυξάνεται ο αριθμός των συναντήσεων, τόσο μειώνεται ο αριθμός των ενεργών [με προσωπικές ιστορίες] bloggers.
10+1. Όλα τα παιδιά που έχουν έρθει στις blog-o-συναντήσεις είναι τέλεια. Ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα, βάζει τη δική του βούλα και είναι μοναδικός. Στο κάτω-κάτω τα κακά παιδιά είναι στη φυλακή [λέμε τώρα...]