The desktop and the song

Στα πλαίσια της πρωτοβουλίας "ουδέν κρυπτόν από το κοινό μας", αποκαλύπτουμε τα desktop μας, τα wallpaper μας. Σας παρουσιάζω λοιπόν το desktop ενός από τα πισιά μου. Κάντε κλικ στην εικόνα για να τη δείτε μεγάλη (την εικόνα).

Χτες, και έπειτα από την απόρριψη του mr.dark να έρθει μαζί μου στον ορθοδοντικό, πήγαμε για καφέ, αφού περπατήσαμε από το σύνταγμα ως το γκάζι. Και κάπως έτσι, θυμήθηκε τα παλιά, τότε που περπατούσαμε ξανά τις ίδιες διαδρομές και πιάσαμε τα θέματα που μας απασχολούν. Αφού μου εξομολογήθηκε πως νιώθει ότι δεν περνάει καλά, πως θέλει να έρθει στην Αθήνα, πως έχει βαρεθεί το να βγαίνει, πως υπάρχουν στιγμές που του λείπει το παλιό εμείς, πως, πως, πως και εγώ είχα ήδη φορτώσει αρκετά (είχα αρχίσει και να πιέζομαι από το μηχανισμό robocop-hanibal lecter που έχω στο στόμα μου) και του τα έσυρα κανονικά. Πως αυτός ευθύνεται για το ότι καταντήσαμε έτσι και πως πλέον δε δίνω δεκάρα για αυτόν αλλά κοιτάω μόνο τον εαυτό μου. Και εκεί που περίμενα ότι θα τσαντιστεί και θα τσακωθούμε για 200ή φορά για τα ίδια πράγματα, συμφώνησε απόλυτα. Και μετά τι; Θα γίνουμε φίλοι; Εγώ δεν πιστεύω σε αυτά τα πράματα. Άντε καλό ΠΣΚ να έχουμε και μην ξεχνάτε, αύριο ανάβουμε το δέντρο.

I choose to believe those pretty lies

And I wont blame you for making me feel good for a while

I know it wont last baby,

Its like almost you got me