25

Γενέθλια σήμερα. Άλλη μια χρονιά στην πλάτη. Άλλη μια χρονιά που φεύγει. Αυτός ο ταυτοχρονισμός γενεθλίων, αλλαγής χρόνου πάντα με έβαζε στη διαδικασία του απολογισμού. Κάποιες χρονιές θετικός, κάποιες αρνητικός, κάποιες ουδέτερος.

Το 2008 για μένα ήταν καλή χρονιά. Σίγουρα τίποτα δεν ήταν όπως ακριβώς το ήθελα (σε ποιον είναι άλλωστε) αλλά όπως φαίνεται το κλείσιμο της χρονιάς θα με βρει σε μια κατάσταση σχετικής ψυχικής ηρεμίας, σημάδι πως δε μου λείπει κάτι. όπως άλλοτε. Ίσως η μοίρα ήθελε να ισορροπήσει τις περσινές γιορτές (που είχα τις χειρότερες διαθέσεις ever) με τις φετινές. Μια εκκολαπτόμενη σχέση, φιλίες που αναπτύσσονται σαν αναρριχώμενος κισσός (sic) και με κάνουν να νιώθω μέλος μιας άλλης οικογένειας από κείνες που θα ήθελα, δουλίτσα και υγεία.

Πληρότητα; Μπορεί όχι 100% αλλά υπάρχει θετικότητα. Και σε αυτό έχει συμβάλει και το ιστολόγιο-ημερολόγιο αυτό και όλη αυτή η μεγάλη ηλεκτρονική blogoπαρέα που εμένα με βοηθά να γίνομαι καλύτερος, να ανοίγομαι περισσότερο, να μην κλείνομαι στον εαυτό μου. Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές με υγεία πάνω απόλα. Και του χρόνου.

p.s. το χριστουγεννιάτικο-δώρο βρακί, μία ευγενική ανιδιοτελής προσφορά του αγαπημένου μου tovene (φωτογραφία είναι και μου την έστειλε, μην παρεξηγηθούμε)

Δημήτρης Ελευθερόπουλος

Γεννημένος το 1976, θεωρήθηκε από πολλούς, ταλαντούχος τερματοφύλακας αλλά παράλληλα αμφισβητήθηκε όσο λίγοι παίχτες, κυρίως από το κοινό της ομάδας του Ολυμπιακού, για την οποία αγωνίστηκε για αρκετά χρόνια, μετά την ανάδειξη του από την Προοδευτική.Τελικά κατέληξε στην Ιταλία, όπου σήμερα παίζει για τη Σιέννα. Στην προσωπική του ζωή, λίγοι γνωρίζουν για το εξώγαμο παιδί που σήμερα πρέπει να φτάνει τα 6 χρόνια ζωής, πολλοί γνωρίζουν για το αχαλίνωτο "γκομενίζειν" της παρέας του φραπέ (Ελευθερόπουλος-Γεωργάτος-Ανατολάκης). Έλα και έρχονται χριστούγεννααααααα.

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών

Αποφάσισα σήμερα να γράψω για τα γεγονότα που συγκλόνισαν (τι βαρύγδουπη λέξη) την Ελλάδα. Όχι για να δείξω πως εκεί που ξαφνικά όλοι αγχωθήκαμε, ξεπεταχτήκαμε, φωνάξαμε, έτσι ξαφνικά και μέσα σε 2-3 μέρες γυρίσαμε στην καθημερινότητά μας, αλλά γιατί τώρα μπορώ και βλέπω κάποια πράγματα πιο καθαρά. Τα συμβάντα των τελευταίων ημερών μου έδειξαν κάποια πράγματα.

Η κυβέρνηση(λέγε με ΝΔ) εκτός από ανίκανη να δώσει λύσεις, νομίζω πως πλέον γίνεται και επικίνδυνη για τους πολίτες. Η αξιωματική αντιπολίτευση(λέγε με ΠΑΣΟΚ), καρπώθηκε ένα αναγκαστικό αποτέλεσμα δημοσκοπήσεων και χάρηκε πως θα γίνει κυβέρνηση αλλά νομίζω πως δεν έπεισε κανέναν για το ότι θα έχει τη δυνατότητα να λύσει το παραμικρό πρόβλημα, εφόσον ακόμη και τώρα οι αντιδράσεις της περιορίζονται στα στοιχειώδη. Το ΚΚΕ προτίμησε να ασχοληθεί με τους κουκουλοφόρους και το πως αυτοί χαιδεύονται από το ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκπρόσωποι του τελευταίου (αλαβάνος, τσίπρας) προσπαθώντας να λύσουν το πρόβλημα του ποιος τελικά θα  φαίνεται στο κόμμα και να αντιληφθούν ποιος είναι ο ρόλος της αριστεράς μετά τη φούσκα των δημοσκοπήσεων, έχασαν την ουσία. Δεν πιστεύω να θέλετε να μιλήσουμε για το ΛΑΟΣ και την ευκαιρία που βρήκε να χαντακώσει ξανά τους μετανάστες;

Τα πρόσφατα συμβάντα, για μένα, απέδειξαν περίτρανα πως ο λαός δεν κοιμάται. Ο λαός καραδοκεί. Και περιμένει τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει ένα ποτήρι. Τι περιέχει όμως αυτό το ποτήρι; Μπορεί να μην είναι η επανάσταση που κάποιοι περιμένουν αλλά σίγουρα είναι μία ζύμωση, μία διαδικασία που ωριμάζει το μυαλό μας και το κάνει να δει την πραγματικότητα, όχι αυτή που δίνουν τα κανάλια και οι πολιτικοί, αλλά αυτή που είναι πραγματικά. Αυτήν που μας έδειξε η απόφαση της υπόθεσης ζαρντινιέρας, αυτήν που μας έδειξαν τα 5 διαφορετικά πορίσματα της εξεταστικής επιτροπής για το Βατοπέδι και τόσα μα τόσα άλλα. Ο λαός ξυπνά. Πολλοί πλέον ανησυχούν (όχι αδίκως) για το πως θα μεγαλώσουμε οι επόμενες γενιές, τι θα παραδώσουμε στις επόμενες, τι θα παραλάβουμε από τις τωρινές. Δυστυχώς κάπου διάβασα κάτι που με προβλημάτισε. Κοντεύω τα 25. Η πλειοψηφία των γονέων παιδιών της ηλικίας μου έζησε καλά (η πλειοψηφία λέω μη βαράτε). Σίγουρα πολλοί καρπωθήκαμε τα οφέλη αυτής της ζωής και εκμεταλευτήκαμε τη δυνατότητα να σπουδάσουμε με χρήματα των γονέων, να ζήσουμε στο σπίτι μαζί τους μέχρι να μεγαλώσουμε (πόσο;) και άλλα πολλά. Και γιαυτό ίσως δεν είναι τόσο εμφανή τα σημάδια πως η κρίση, η οποία έχει έρθει προ πολλού, θα φανεί ακόμα πιο αμείλικτη όταν έρθουμε εμείς στη θέση των γονέων μας και που δε θα έχουμε τη δυνατότητα όχι να παρέχουμε κάτι σε κάποιον άλλον (παιδί, συγγενή, φίλο) αλλά στον ίδιο μας τον εαυτό.

Αυτό που πιστεύω πως έμεινε τελικά από τις τελευταίες μέρες, ότι πλέον μπορούμε και συνειδητοποιούμε (αργά το καταλάβαμε) τη σοβαρότητα κάποιων καταστάσεων και διακρίνουμε (επιτέλους) ότι το μέλλον δεν είναι καθόλου ευοίωνο.

Πόσο πολύ...

..μου αρέσει που κοιμάσαι αγκαλιά μου (κυριολεκτικά γιατί σε περνάω ένα κεφάλι)
..μου αρέσει που ξυπνάω πρώτος από σένα και μετά ξυπνάω και σένα με χάδια και φιλάκια
..μου αρέσει όταν με φιλάς, μετά με κοιτάς στα μάτια και χαμογελάς
..μου αρέσει όταν σου λέω "σας παρακαλώ δε θα θελα", και μου απαντάς πως κανονικά εσύ θα έπρεπε να το λες αυτό
..μου αρέσει όταν το πρωί σου φτιάχνω να πεις το γάλα σου
..μου αρέσει όταν ζηλεύεις τους (πανέμορφους) φίλους μου
..μου αρέσει όταν μου λες πως θες να έρθεις μαζί μου στον ορθοδοντικό
..μου αρέσει όταν μου λες πως τα χείλη σου μαλακώνουν μετά από τόσα φιλιά[...]
..με εκνευρίζει που δε μπορώ να φιλήσω το αγόρι μου στη μέση του δρόμου

Έλα το x-mas spirit να ανεβαίνει [ευχαριστώ τον musicbug που με το ποστ μου, μου έμαθε αυτό το υπέροχο τραγούδι]

δεκέμβρης 2008

Διαπιστώσεις των ημερών

~ Τις τελευταίες μέρες είμαι χαρούμενος γενικά. ίσως επειδή είμαι και αρκετά απασχολημένος, ίσως επειδή έλειψα και ένα ταξίδι, ίσως επειδή διάφορα πράγματαπάνε καλά σε όλους τους τομείς. Παρόλα αυτά νιώθω αχάριστος όταν τσαντίζομαι με διάφορα μικροπράγματα, όπως ότι έχασα το μετρό, ότι μου πετάχτηκε το γάλα το πρωί στην κουζίνακαι άλλα μικρά καθημερινά πραγματάκια. αλλά έτσι δεν είναι; πάντα αναζητάμε το τέλειο, το ιδανικό, αυτό που δε μπορούμε να έχουμε.ματαιότης και ματαιοδοξία είχε πει κάποιος (εντάξει πολλοί το χαν πει αλλά τι να κάνουμε).

~ Την επόμενη βδομάδα έρχονται και επίσημα τα Χριστούγεννα. Παρόλα αυτά δεν έχω καμία διάθεση εορταστικού κλίματος. Αντίθετα, έχω μια απίστευτη όρεξη να δουλέψω εκείνες τις μέρες.Γιατί; Ρητορικό το ερώτημα, παρακαλώ να μην δεχτώ συγκαταβατικές απαντήσεις μόνο ομοιοπαθείς :) Επίσης, μη βιαστείτε να συμπεράνετε, πως δεν είμαι καλά ψυχολογικά. Μάλλον είμαι στα καλύτερά μου!

~ Αναζητείται ο πρωτο-διατυπωτής του ρητού πως "Όταν είσαι με κάποιον, τότε θα σου εμφανιστούν ταυτόχρονα και άλλοι που δεν υπήρχαν όταν ήσουν μόνος", διότι ή είναι πολύ ηλίθιος ή είναι θεογκόμενος.

~ Τελικά ας με ενημερώσει κάποιος επειδή είμαι εκτός πραγματικότητος, το δέντρο στο Σύνταγμα θα ανάψει (μεταφορικά γιατί κυριολεκτικά άναψε ήδη);

~ Το 2008 φαίνεται πως θα φύγει, με πολύ ωραίες αναμνήσεις και πολύ το γουστάρω! Από το 2005 έχω να το πω αυτό.

~ Σας αφήνω με μία γεύση χριστουγεννιάτικου Παρισιού του έρωτα και της αγάπης, από τη βόλτα μου εκεί το σαββατοκύριακο για μία δουλειά

Chasing pavements

Ένα υπέροχο τραγούδι, για κάποιους υπέροχους ανθρώπους.

Άλλοι το ξέρουν πως τους λατρεύω, άλλοι το έμαθαν πρόσφατα, άλλοι δε θα το μάθουν ποτέ.

Γιατί για εκείνη τη διαδρομή προς το πουθενά ζούμε, που λέει και το τραγούδι.

Τρέχει, τρέχει το νερό

Τα σπαστά ανοιχτοκάστανα μαλλιά σου.
Τα γεμάτα λάμψη μάτια σου.

Τις τελευταίες μέρες νιώθω πως ο χρόνος περνάει γρήγορα. Συμβαίνουν πράγματα που αλλάζουν τις καταστάσεις και τις ισορροπίες γύρω μου. Φιλίες που δένουν περισσότερο, φιλίες που σπάνε σα πορσελάνες, μυστικά που έρχονται στο φως. Μία φίλη έχασε τον 26χρονο αδελφό της σε τροχαίο και αυτό με έκανε να σκεφτώ πόσο εγωιστής είμαι που γκρινιάζω και κλαψομουνιάζω για λεπτομέρειες που δε μου πάνε καλά. Αλλά νιώθω πως δε φταίω εγώ. Έχω μάθει να είμαι αυστηρός με μένα, με τους άλλους. Ξεχνάω κάποιες φορές να χαλαρώσω και δεν είναι πάντα καλό.

Οι ανοιχτές πλάτες σου.
Τα σφιγμένα πόδια σου.

Έτσι και σήμερα το πρωί που κοιμόσουν αγκαλιά μου. Είχα ξυπνήσει πρώτος από σένα και χάζευα. Πότε το αθώο, νεανικό πρόσωπό σου, πότε το στήθος σου που ανέπνεε. Η απόλυτη ησυχία μου επέτρεπε να ακούω ακόμα και τους χτύπους της καρδιάς σου. Και όμως σκεφτόμουν. Δε θυμάμαι καν τι. Μέχρι που σταμάτησα. Μέχρι τη μαγική εκείνη στιγμή που 2 κορμιά ξυπνάνε, τα πόδια τους μπλέκονται κάτω από το κρεβάτι και ο ένας λέει στον άλλο καλημέρα με ένα φιλί που τα χείλη είναι στεγνά, ακόμη..

Οι απορίες σου για όλα.
Η athens voice που μας έφερε κοντά.

Ήθελα να σου δώσω τόσα. Να σου φτιάξω καφέ και να στον φέρω στο κρεβάτι. Δεν πρόλαβα γιατί σηκώθηκες και έτρεξες ξοπίσω μου να δεις τι κάνω. Ντύθηκες γιατί κρύωνες και εγώ σου έφερα τον καφέ σου. Χάζεψες στο ίντερνετ μέχρι να φέρω και τον δικό μου και μετά καθήσαμε μαζί. Ήσουν αμήχανος ακόμη γιατί είσαι ασυνήθιστος και άπειρος σε αυτά. Τώρα τα μαθαίνεις..
Τα χάδια σου.
Τα σημάδια από τα παθιασμένα φιλιά σου.

Η φετινή φούσκα της τηλεόρασης

Τώρα τις τηλεοράσεις κρεμάστε τις ψηλά. Δε χρειάζονται. Ή μάλλον μιας και τις έχετε, μπορείτε να τις μετατρέψετε σε διακοσμητικά αντικείμενα. Εγώ σκέφτομαι να την κρεμάσω από ψηλά. Άλλη μία σεζόν διανύουμε που δεν θα υπάρξει σίριαλ να καταφέρει να κερδίσει όλο το τηλεοπτικό κοινό. Η πρόβλεψη του προηγούμενου ποστ ήταν σχεδόν ακριβής. Ο κόσμος (όχι όλος ο κόσμος, αυτοί που βλέπουν ακόμη τηλεόραση για να μην ξεχνιόμαστε) στρέφονται για μια ακόμη φορά σε κωμωδίες κλασσικές του είδους με ηθοποιούς που παίρνουν στους ώμους τους όλη τη σειρά (Μπέζος, Φιλιππίδης).

* Για όσους ενδιαφέρεστε (μιας και την προηγούμενη φορά παρέλειψα) ο ωραίος γιος στο Λάκη το Γλυκούλη (μα τι όνομα για σίριαλ) είναι ο Δημήτρης Λιακόπουλος

* Το μυστικό της Αλίκης(με την αντιπαθή σε εμένα Παπουτσάκη) παρακολουθείται πιστά από 2 άτομα : έναν blogger και τη μαμά της Παπουτσάκη (για την τελευταία κρατώ επιφυλάξεις).

* Τα άγρια παιδιά μας εντυπωσιάζουν μόνο και μόνο επειδή είναι όμορφα (ίσως και λίγο ατάλαντα ακόμη) μιας και από νούμερα δεν τα πάνε και τόσο καλά(η μέτρια 5η season του grey's anatomy παίρνει κεφάλι). Να φταίει η ανυπαρξία σεναρίου, να φταίει ο σουρεαλισμός που διέπει τη σειρά, να φταίει που δεν έχουμε δει ακόμη ολόγυμνο το Νίκο Αγγελή; (Νίκο σε αγαπώ πάρα πολύ, τηλεφώνησέ μου όποτε θες να πάμε για καφέ).

* Τα ματωμένα χώματα με το λατρεμένο Καραμίχο και τον αγαπημένο Μουριάδη, εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι καλογυρισμένη σειρά, αλλά όπως όλες άλλωστε του συγκεκριμένου είδους (βλέπε το 10, αίθουσα θρόνου κλπ) απευθύνονται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό και γιαυτό αδυνατούν να πιάσουν πάνω από 20% (ευτυχώς έπιασαν το νόημα στον άλφα και τουλάχιστον αντί Παρασκευή το παίζουν Πέμπτη μπας και πάρει και lead-in από το πακέτο).

* Περιέργως το κλειδί του παραδείσου (όταν παίζεται) κάνει μεγαλύτερα νούμερα από το ποιος μας πιάνει (αυτό και όταν παίζεται) του wanna-be Καπουτζίδη σεναριογράφου

* Η πολυκατοικία με το γκέι ζευγάρι εξακολουθεί να σκίζει σε νούμερα χωρίς βέβαια να ξεχωρίζει, ξεχωρίζει όμως η ρώγα του Τσιμιτσέλη σε κάθε σχεδόν επεισόδιο (btw, δεν είχαμε κάτι νεότερο από το γκέι ζευγάρι ε;)

* Επίσης η φετινή σεζόν θα κλείσει με το ερώτημα : Ποιος θα εμφανιστεί πιο πολλές φορές ημίγυμνος σε σίριαλ; Σίγουρα στους υποψήφιους θα είναι ο τηλεοπτικός γιος του Γιάννη Μπέζου στο ευτυχισμένοι μαζί.

* Το πρώτο σίριαλ που κόβεται θα είναι το Πάρις και Ελένη του ΑΝΤ1 μιας και δεν είχε καμία τύχη απέναντι στο βαρύ πυροβολικό της Δευτέρας του MEGA.

* Τέλος(εμβόλιμη σφήνα από τα ξένα σίριαλ), ας σταματήσει κάποιος όσο είναι καιρός την παρωδία που λέγεται "Heroes-3η σεζόν και όποιος αντέξει".

1η Δεκεμβρίου

Νιώθω τυχερός που έμαθα από τις πρώτες μου φορές να κάνω σεξ με προφυλακτικό. Νιώθω τυχερός που ο πατέρας μου, μου είχε πει να παίρνω πάντα προφυλάξεις.

Προβληματίζομαι που η πλειοψηφία των str8 ζευγαριών που ξέρω κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό. Δεν τους νοιάζει τίποτα. Είναι αναίσθητοι. Καμία σκέψη για εγκυμοσύνες, πόσο μάλλον για μολύνσεις. Μια φίλη μου έχει κολλήσει 2 φορές κάποια μόλυνση αλλά εξακολουθεί να κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό. Νιώθω ότι ο κόσμος είναι ηλίθιος. Άλλη φίλη μου αναγκάζει το γκόμενό της να τελειώνει έξω επειδή δε θέλει να βάλει προφυλακτικό. Όταν αυτός της είπε πως δε μπορεί να τον παίζει για να τελειώσει, τότε αποφάσισαν να κάνουν σεξ χωρίς προφυλακτικό και να το βάζει για να τελειώνει μέσα της.

Οι gay γνωστοί μου είναι ίσως σε καλύτερη μοίρα. Επειδή περιορίζονται στα γνωστά games. Παρόλα αυτά ξέρω περιπτώσεις που gay έκαναν σεξ χωρίς προφυλακτικό, επειδή κάποιος από τους δύο το ζήτησε ή πάνω στην καύλα το ξέχασε ή απλά δεν υπήρχε εύκαιρο εκείνη τη στιγμή.

Προσωπικά φοβάμαι κάθε φορά στην οποιαδήποτε επαφή και στενοχωριέμαι που υπάρχει κόσμος που μου έχει ζητήσει χωρίς προφυλακτικό. Κάποιους τους έδιωξα αλλά κυκλοφορούν εκεί έξω. Δυστυχώς κάποιοι πιστεύουν πως το AIDS και ο ιός HIV δε μας αφορούν όλους αλλά κάνουν λάθος. Κάποιος μου είχε πει : "Σιγά πως κάνεις έτσι, πλέον, είναι απλά χρόνια ασθένεια". Και αναρωτιέμαι αν υπάρχει τόσος πολύς ηλίθιος κόσμος εκεί έξω...