Μικρά, μικρά, μικρά

Εντάξει ξέρω ότι έχω καιρό να γράψω (και σκεφτόμουν να επιστρέψω με κάποιον ποδοσφαιριστή αλλά είπα να γράψω κάτι αυθόρμητο). Οι τελευταίες μέρες κυλούν ήσυχα. Είναι αυτό που σε ρωτάνε "τι νέα" και δεν έχεις να απαντήσεις κάτι συγκεκριμένο γιατί πολύ απλά είναι η φάση τέτοια : Είσαι δεσμευμένος σε normal σχέση (οπότε δεν μιλάς για αποτυχημένα ραντεβού ή ακόμα χειρότερα για τρικούβερτους καυγάδες), είσαι σε σταθερή ημι-επαγγελματική τροχιά (sic, οπότε δεν έχεις να πεις ότι απολύθηκες ή ότι βρήκες δουλειά), δε σου κάθεται το τζόκερ ώστε να πεις ότι πλούτισες κ.ο.κ.

Οπότε η ερώτηση "τι νέα" είναι εκνευριστική γιατί δεν έχεις κάποιο συνταρακτικό νέο (απαυτά που περιμένει να ακούσει όποιος σε ρωτάει), πέραν του ότι χθες έφαγες ένα καταπληκτικό burger ή ότι στην πολυκατοικία ο κύριος Παύλος βρήκε ένα προφυλακτικό στα απλωμένα ρούχα του μπαλκονιού του και όλοι κατηγόρησαν την trans ένοικο του 5ου ορόφου (συνέβησαν και τα δύο). Και παρόλα τα νεύρα που σου δημιουργεί η ερώτηση "τι νέα", εσύ δε σκαμπάζεις μία, γιατί κατά βάθος αυτή η ηρεμία και η ησυχία είναι ωραία μέσα στην στασιμότητα που τη διέπει.

Τα πάντα είναι στη θέση τους. Και το καλοκαίρι έρχεται δυναμικά ;-)