.jpg)
Η μαμά θα έχει στρώσει το κρεβάτι στο παιδικό και εφηβικό μου δωμάτιο.Εκεί που ξαπλωμένος βλέποντας τη βιβλιοθήκη μου κοιτάω όλα τα παλιά βιβλία μου.
Θα έχει φτιάξει το αγαπημένο μου φαγητό. Θα μου έχει ετοιμάσει το μπάνιο.
Τρελαίνομαι να ψάχνω τα συρτάρια μου, να βλέπω παλιά μου πράγματα.
Κοιτάω ακόμα τον πρώτο μου υπολογιστή που πλέον αμφιβάλλω καν αν μπορεί να ανοίξει.
Κοιτάω φωτογραφίες απόταν ήμουν μικρός. Κοιτάω κάτι σημειώματα που έγραφα.
Και όλα για μερικές στιγμές θα φαίνονται ίδια όπως τότε...
Μόνο που είναι όλα διαφορετικά... μέσα μου.
25 σχόλια:
:) κρατάω και εγώ ένα κουτάκι, γεμάτο καρτούλες που γράφαμε μικρά, σημειώματα που δίναμε στο σχολείο, στυλούς, μικροπράγματα που τότε είχαν μεγάλη σημασία.. μας πάνε πίσω και μας φέρνουν συναισθήματα παλιά και γεμάτα αθωότητα και χαρά..
Αλλάξαμε ναι, δεν νιώθεις όμως ότι μερικές φορές, όταν κοιτάς τα παλιά πραγματάκια βγαίνει από μέσα σου ένα παιδί, ξυπνάει σαν από ύπνο; Αυτό ξυπνάει αλλά το κοιμίζουμε γιατί δεν είμαστε ίδιοι πια.. το διώχνουμε..
Είναι περίπλοκο.. το έχω νιώσει όμως..
Τόσο πολύπλοκη είναι η ψυχή..
egw de mporw na niwsw poli afto to peri allagis, mias kai mono 1 mina exw makria, alla twra molis girisa spiti ola mou fanikan wraia...telika to home sweet home isxiei mallon...
geia s meta apo kairo profylaktike!
το ίδιο νιώθω πάντα στο πατρικό μου σπίτι..
Προφυλακτικό μου...όλοι το νιώθουμε αργά ή γρήγορα. Αν σκεφτώ τον εαυτό μου λίγα χρόνια πριν παίζει να μην τον αναγνωρίσω. Η ζωή αλλάζει και μας επιφυλλάσει εκπλήξεις, άλλοτε ωραίες και άλλοτε άσχημες. But that's life damn it!!! Εύχομαι να ξεκουραστείς και περαστικά το δοντάκι σου!!!!
Ολα τριγύρω αλλάζουνε και ολα τα ίδια μένουν...
Πολύ σοφό για να το εχω πει εγω αλλά σκέψου το λίγο. Αυτό που είσαι τώρα έχει κάτι από ότι έχεις αφήσει εκεί πίσω κλεισμένο μέσα σε συρτάρια, κουτάκια, φωτογραφίες. Αλλάζουμε αλλά ποτέ δεν πάυουμε να είμαστε αυτό που κάποτε υπήρξαμε! Καλό σαββατοκύριακο όμορφε...
πάντα θα χαμογελάς γλυκά σε όλα αυτά που σου θυμίζουν κάτι. είτε ευχάριστο, είτε λιγότερο δυσάρεστο. δεν πετάω σχεδόν τίποτα. χιλιάδες οι φωτογραφίες και τα μικροπράγματα. μπορεί να μοιάζουν διαφορετικά. μα η ουσία παραμένει σχεδόν ίδια.
Έμενα πάλι μου φέρνει κάποια κατάθλιψη, όταν γυρνάω ,2-3 φορές το χρόνο, στο εφηβικό μου δωμάτιο. Νιώθω σαν εκεί μέσα ο χρόνος και μαζί ο εαυτός μου να έχουν παγώσει κάπου στο 1995. Μην κοιτάς, που στο μπλογκ μου γράφω συνέχεια για αναμνήσεις από την παιδική-εφηβική μου ηλικία.Με τίποτε δε θα ήθελα να ξαναγυρίσω σε εκείνα τα χρόνια(παρότι δεν ήταν και τόσο άσχημα)
Αυτά παθαίνετε όσοι κάνετε τη μαλακία να φύγετε από το πατρικό σας πριν τα 40-45
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Άχου, μωλέ μωλέ, θα πάει στη μαμά...
epeidi to patriko mou pleon den yparxei me ayti tin ennoia poly tha ithela na ksanabrethw me tis palies sinthikes akoma mia fora kai na kanw ola ta bareta pramata.. kai einai i prwti fora pou to lew ayto. treasure these times oso koinotypes kai an sou fainontai. tha sou meinoun..
ευχομαι οταν ξαναπαω στο πατρικο μου να ειναι για καμια κηδεια!
Ναι συχενομαι τα παντα εκει.
δεν εχω δει το δωματιο μου 6 χρονια τωρα,οταν το αφησα ημουν αλλος ανθρωπος.
Η στελλα δεν μεγαλωσε εκει,ηταν η φυλακη μου.
Δεν εχω παρελθον....
χωρίς το παρελθόν δεν έχεις παρόν και μέλλον. όπως ένας λαός που ξεχνάει την ιστορία του και δεν μαθαίνει από αυτή.
ποτέ δεν ξεχνάς, ποτέ δεν προσκολλάσαι αλλά χτίζεις στο παρελθόν και στα λάθη σου ή στα σωστά σου.
όλοι αλλάζουν τότε μέσα τους. αλίμονο αν μέναμε πάντα στάσιμοι
Καλησπέρα. Τί μας έκανες τώρα. Έχω ένα αλογάκι από το νηπιαγωγείο. Το προσέχω σαν τα μάτια μου και κάθε φορά που πάει η κοπέλα του σπιτιού να καθαρίσει, το κρύβω στην ντουλάπα μη το ρίξει κάτω. Τέτοια τρέλα μιλάμε. Και ναι, συμφωνώ με τον hfaistiwna... Το παιδί που κρύβουμε μέσα μας το διώχνει πια ο... μεγάλος εαυτός... Κοίτα να δεις ζήλεια...
glykies anamniseis , fylakismenes se koytakia.
@hfaistiwnas : αυτό που νιώθω κάθε φορά είναι πως ίσως ξεφεύγω από έγνοιες, ίσως γυρίζω για λίγο τότε ξανά που δε με ένοιαζε κάτι (εντάξει, απλά διάβαζα).
@mr.wintour : κοίτα, και μένα ωραία μου φαίνονται, απλά με προτιμώ στην τωρινή μου φάση. φιλιά, καλώς επέστρεψες!
@pisoglendis : :)
@vk (still in athens) : τελικά είναι θέμα αλλαγής και εξέλιξης. το πιστεύω και εγώ. thanx
@ 1). : και εγώ πιστεύω πως κάπου μέσα μου είμαι εκείνο το χαζόπαιδο με τα συρταράκια, τα κουτάκια, τα χαρτάκια αλλά νιώθω ότι έχω αλλάξει τόσο που δε με θυμάμαι.. περαστικά!
@basnia : τρελαίνομαι να ψάχνω τα παλιά μου πράγματα γιατί όλα μου θυμίζουν κάτι. και αυτό το κάτι μου θυμίζει κάτι παραπέρα και έτσι φτιάχνεται μια ιστορία :) φιλάκια αγαπητέ!
@cobden : συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. περνούσα καλά σίγουρα, αλλά νομίζω πως απλά δεν ήξερα ακόμα τι ήθελα. και ναι,ούτε εγώ θα ήθελα να γυρίσω...
@Προφυλακτικό: Γιατί καλέ...που έπρεπε να είμαι; Ξέρεις κάτι; Είχα να πάω κάπου και το ξέχασα; Μη με αγχώνεις!!!!!
@ mahler76 : πίστεψε με. το προτιμώ...
@ Τομ Σόγιερ : πήγα πήγα!!
@ One Big DJ : τώρα είπες κάτι σοφό...καθώς δεν ξέρω αν θα θελα να αλλάξω αυτό το δωμάτιο ή να το δω διαφορετικό. βέβαια κάποια στιγμή θα γίνει μιας και όταν πάρω το σπίτι θα το κάνω ξενώνα :p αλλά θα το έχω κάνει εγώ..
@ STELLA : σε βρίσκω πολύ μαύρη. βέβαια θα έχεις τους λόγους σου..
@ tovene592 : έτσι όπως τα λες. αλλαγή και εξέλιξη, όπως έγραψα και πιο πάνω.
@ ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ : καλησπέρα και καλώς ήρθες. εγώ έχω ένα αεροπλανάκι :) το οποίο μάλιστα σκέφτομαι να πάρω μαζί μου αυτή τη φορά..
@ photonio : αλλά ξέρεις πως όταν και μόνο δεις το κουτάκι, όλα έρχονται στο μυαλό :)
@vk (yeah still in athens) : όχι, αλλά είναι μια προτροπή μου να ξεκινήσεις το τουρνέ σου!
@Προφυλακτικό: Τι να σου πω!!! Περιμένω προσκλήσεις!! Χαχαχαχαχα!!!!
Υ.Γ. Chat room στο έκανα πια!!!
όταν επιστρέψεις, πέρνα μια από το σπιτικό μου που έχεις πρόσκληση.
Ανάμικτα συναισθήματα...
ΥΓ. Aegean?
Μα δεν είναι ΕΤΣΙ ακριβώς;
@ Alex A. : πιο ανάμικτα δε γίνεται!
ΥΓ. ναι!
@ g for george : έτσι είναι ακριβώς γιωργάκη :)
καλα κανεις
εγω τα χω ηλεκρονικοποιησει
ΟΛΑ
ασφαλεια γαρ...
καλη βδομαρα ρε !
@θεία : καλή βδομάδα και σε σένα! και να σκέφτεσαι θετικά, εεεε
Δημοσίευση σχολίου