Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Τα προφυλακτικά ντολμαδάκια

O Γρηγόρης άνοιγε την πόρτα του διαμερίσματός του και πέταξε στον καναπέ την τσάντα του. Κοίταξε βιαστικά το σπίτι του και σκέφτηκε πως κάποια στιγμή έπρεπε να το τακτοποιήσει. Αλλά όχι εκείνη τη μέρα. Είχε ραντεβού με τον Αντρέα και ήξερε πόσο πολύ τον ενοχλούσε να αργεί. Άνοιξε βιαστικά το ψυγείο να πιει λίγο νερό και στα γρήγορα ξαναέβαλε την τσάντα του στον ώμο του. Κοίταξε τη βιβλιοθήκη του, εντόπισε το βιβλίο που του είχε ζητήσει ο Αντρέας και το έβαλε στην τσάντα του. Καθώς ξανάνοιγε την πόρτα, το μυαλό του έτρεξε για λίγο στα περασμένα. Πως γνωρίστηκαν, πόσο γρήγορα κατάλαβε ο Γρηγόρης ότι είναι ερωτευμένος, πόσο άργησε ο Αντρέας να δεχτεί τον εαυτό του, πόσο είχε πληγωθεί ο Γρηγόρης από αυτή του τη συμπεριφορά. Αλλά τελικά όλα έγιναν για καλό. Γιατί όταν ο Γρηγόρης εξομολογήθηκε τα πάντα στον Αντρέα, εκείνος πείστηκε ότι δε θα βρεθεί άλλος να τον αγαπήσει έτσι. Ο Γρηγόρης κοιτώντας το ρολόι του κατάλαβε πως έπρεπε να βιαστεί. Έφτασε στο ραντεβού με 20 λεπτά καθυστέρηση. Ο Αντρέας καθόταν εκεί σιωπηλός και τσαντισμένος για την αργοπορία. "Έλα, άργησα λίγο στη δουλειά γιατί έψαχνα και το βιβλίο σου" είπε ο Γρηγόρης προσπαθώντας να δικαιολογήσει τον εαυτό του. "Τι, τώρα δε θα μου μιλάς? Κοίτα. Σου έφερα το βιβλίο που μου ζήτησες χτες". Ο Αντρέας όμως δεν απαντούσε και έτσι ο Γρηγόρης αποφάσισε να αρχίσει να του το διαβάζει. Έτσι κάθισε δίπλα του, και αφού ένιωσε ότι ο αγαπημένος του ήταν μαζί του παρά το ότι καθόταν σιωπηλός, ξεκίνησε να του διαβάζει το αγαπημένο του βιβλίο. "Ξέρεις κάποιες στιγμές νιώθω ότι είσαι τόσο μακρυά μου και νιώθω ότι δε μπορώ να κάνω τίποτε για να σε φτάσω. Και το χειρότερο είναι πως το καταλαβαίνουν όλοι αλλά εγώ όχι. Νιώθω ότι ζω σε αργή κίνηση και εσύ δεν είσαι εκεί. Φοβάμαι χωρίς εσένα. Φοβάμαι όταν σβήνω τα φώτα και εσύ δεν είσαι εκεί. Και φοβάμαι γιατί δεν ξέρω αν έχω άλλο χρόνο να σου δώσω. Σήμερα το μόνο που ήθελα ήταν να τελειώσει η δουλειά και να τρέξω να κρυφτώ στην αγκαλιά σου, για άλλη μια φορά... Για άλλη μια ακόμα φορά, θα έβλεπε και ο φύλακας, το θλιμμένο αγόρι να κάθεται πάνω από τον ωραιότερο τάφο του νεκροταφείου, αυτό το απόγευμα διαβάζοντας ένα βιβλίο. Την άλλη μέρα είχε φέρει φωτογραφίες. Όταν έφευγε ο Γρηγόρης, ο φύλακας τον ρώτησε τι θα φέρει την επόμενη φορά. Ο Γρηγόρης τον κοίταξε με το ίδιο κενό βλέμμα που κοιτούσε όλους τους ανθρώπους μετά το θάνατο του Αντρέα και του απάντησε : "Ντολμαδάκια. Μου ζήτησε ντολμαδάκια...


Τ Ε Λ Ο Σ

Η ιστορία ήταν μία προσφορά στην τέχνη και στον πολιτισμό, ύστερα από πρόσκληση στο παιχνίδι των ντολμάδων της akaninisti και του mahler76.

Μια ιστορία διαφορετική από τις υπόλοιπες της σειράς ντολμά, την οποία θα ήθελα να αφιερώσω στον
toymaker που σήμερα έχει τα γενέθλιά του.
Διότι μπορεί η ιστορία να είναι λυπητερή και ο toymaker ο άρχοντας του τρόμου, αλλά είναι αυτός που ξέρει να γελάει και να μας κάνει να αισθανόμαστε όλοι πάντα χαρούμενοι :) Τις καλύτερες ευχές μου!

Και ναι κάπως έτσι, με ντολμάδες, θα μας αφήσει και ο Οκτώβριος. Ένας μήνας γεμάτος αλλά και σαν την ιστορία. Το να καταφέρεις να ζεις στη δική σου πραγματικότητα θέλει πολύ κουράγιο τελικά... Άντε και καλό Νοέμβρη να έχουμε!

32 σχόλια:

toymaker είπε...

Δεν ξέρω αν σας κάνω να αισθάνεστε χαρούμενοι και να χαμογελάτε... αλλά αν το πετυχαίνω έστω και στο ελάχιστο θεωρώ πως τότε έχω πετύχει σχεδόν τα πάντα...
Το αξίζετε να είστε χαρούμενοι και εσύ το αξίζεις όσο λίγοι άνθρωποι...

Σ' ευχαριστώ από καρδιάς
και σου στέλνω όλη μου την αγάπη...

Toymaker

ΥΓ/Τα συγχαρητήρια μου και για την ιστορία... μια διαφορετική οπτική με θεματικό άξονα τα ντολμαδάκια...

Hfaistiwnas είπε...

Kαλέ Τoy τι είναι αυτά που λες!!! :):):):)
Προφυλακτικέ μου, μα τόση ωραία ιστορία, μου τη χαλάνε τα ντολμαδάκια.. τεσπα, δεκτό γιατί σαν παιχνίδι είναι πολύ καλό!!!

ProFyLaKtiKo είπε...

@toymaker : να είσαι πάντα καλά, χαρούμενος και ευτυχισμένος, με θετική ενέργεια :) αμέτρητα φιλιά!

ProFyLaKtiKo είπε...

@hfaistiwnas : τι να κάνουμε. δεν έχουν όλες οι ιστορίες ευχάριστο τέλος

stella είπε...

Τελικα φετος θα φορεθει ματαξανα το μαυρο!
Σκεφτομαι σοβαρα να ανοιξω αιθουσα για μνημοσυνα.
Ωραια ιστορια μωρο!!!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

Με συγκίνησε πολύ η ιστορία. Πάρα πολύ. Νάσαι καλά. Καλό Σ/Κ σου εύχομαι.

tovenito είπε...

έκανες την ανατροπή τρυφερό αγόρι!
σκίζω τα πτυχία μου!

g for george είπε...

Άντε ρε... τόσο ωραία ιστορία..............

x-promiscuousboy είπε...

omg!! anatrixiasa me tin istoria afti!!! tromeri , sigkinitiki alla sto telos re gmt giati etsi??? krima :< :< :<

Είδωλο είπε...

Γιαλαντζι.

mahler76 είπε...

ρε μαλάκα τι ήταν αυτό? θα σε χαστουκίσω από κοντά. Φιλάκια τρελό αγόρι.

ProFyLaKtiKo είπε...

@ STELLA : thx που σου άρεσε κοπελιά!

@ ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ : να είσαι καλά και εσύ. Καλό ΣΚ!

@ tovene592 : ε όχι και να σκίσεις τα πτυχία σου.. είπαμε..

@ g for george : χαίρομαι που σου άρεσε!

@ x-promiscuousboy : μου τη δίνει το happy end. γιαυτό!

@ x-oyranoy : όπως τα λες

@ mahler76 : και τι είμαι εγώ για να με χαστουκίσεις? κανά πουτανάκι? καλημέραααα

PN είπε...

Άντε στο καλό σου πρωϊνιάτικα. Δηλαδή τι έχετε πάθει όλοι σήμερα; Ο ένας για τον Παναθηναϊκό, ο άλλος για νεκροταφεία. Είχε κάτι το ποτό εχθές;

Πάντως πέρα από την πλάκα, πολύ γλυκιά και πικρή ιστορία. Μου αρέσει που τα ντολμαδάκια εξελίσσονται σε ύψιστο ύμνο του έρωτα, όχι όμως μέσα από τη χαρά, αλλά τον πόνο. Είναι λίγο μαζοχιστικό - δεν λέω - αλλά εμένα προσωπικά με εκφράζει.

Και ΝΑΙ...η ιστορία ταιριάζει στον Toy!!!!

ProFyLaKtiKo είπε...

@vk : εγώ το έγραψα πριν το αλκοόλινγκ. άσε που εγώ ήπια ελάχιστα...

κατά τα άλλα η ιστορία είναι όπως και όλες οι ιστορίες της σειράς ντολμάδες 2008 [βγάζουμε τα απωθημένα μας].

καλημέρα

b|a|s|n\i/a είπε...

τα πιο συγκινητικά ντολμαδάκια.
το να ζεις στην πραγματικότητα την δική σου θέλει κουράγιο όντως. και περισσότερο το να ζεις στην πραγματικότητα των άλλων. φιλιά!

Τομ Σόγιερ είπε...

Είσαι τσόντα.

Αυτό είναι πιο τραβηγμένο και απ' τον Adrian με την Graciela.

Μπράβο πάντως, πολύ ωραίο. Δεν ήξερα ότι έχεις τέτοια φλέβα...

ProFyLaKtiKo είπε...

@ b|a|s|n\i/a : thank u! και ναι αυτό με τις πραγματικότητες ισχύει!

@ Τομ Σόγιερ : τσόντα??? εγώ??? δε θα σχολιάσω το andrian/graciella. καλημέρα...

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Καλό μήνα!!!

aKanonisti είπε...

Ειλικρινα.. δάκρυσα...
Δεν περίμενα κάτι τέτοιο από σένα... (περίμενα κάτι πιο χαρούμενο...)...
αλλά....
νομίζω πως έγραψες την καλύτερη ντολμαδοιστορία...

(Πω πω.. τώρα κλαίω...)

Σ'ευχαριστώ για την συμμετοχή....
Ηταν.. υπέροχη!!!!!

uberbastard είπε...

Μπραβο αγορι μου. Υπεροχη ιστορια. Δεν προλαβα να σε βαλω στα τοπ αυτου του μηνα αλλα οταν γραφεις απροβλεπτες και καλογραμμενες ιστοριες εισαι παντα winner

Ανώνυμος είπε...

we love TOYMAKER
καλο μηνα καποτακο μου!
εστω και καθυστερημενα
θα ναι καλος λες?
:-(

ProFyLaKtiKo είπε...

@ PAVLOS : καλό μήνα και σε σένα1

@ aKanonisti : εντάξει..το κατά δύναμιν! βασικά αν θες βάλε΄και άλλο τίτλο. εγώ άλλον σκεφτόμουν απλά δεν ήθελα να προιδεάσω τον αναγνώστη!

@ uberbastard : τα είδα τα καλλιστεία σου. δεν πειράζει. είμαι εκτός συναγωνισμού.

@ Aunt Donna : μα φυσικά και θα είναι καλός! θα είναι τέ-λει-ος!

Unknown είπε...

Me is genuinely impressed. Μπράβο σου

hourglass είπε...

Έχεις και τα δικά μου εύσημα για την ιστορία, ήταν υπέροχη και νομίζω η καλύτερη από όλες! (αλήθεια, πότε θα μας μαγειρέψεις ντολμαδάκια?)

mahler76 είπε...

@hourglass
Θα μας μαγειρέψει όταν μας βάλουνε στο χώμα και θα τα τρώει πάνω από το μνήμα μας.

ProFyLaKtiKo είπε...

@ ethan : thank u!

@ hourglass : thank u!

επίσης δηλώνω υπεύθυνα πως δεν ξέρω να μαγειρεύω. είμαι αγόρι καριέρας, δεν έχω χρόνο για τέτοιες οικοκυρικές εργασίες...

One Happy Dot είπε...

wow!νομίζω ότι είναι από το πολύ καλύτερα που εχω διαβάσει...πολλά συγχαρητήρια κουτσοδοντάκο!

ProFyLaKtiKo είπε...

thank u dottούλα

Κώστας είπε...

Είχα την τιμή να το διαβάσω πριν δημοσιευτεί. Το πόσο πολύ μου άρεσε στο είχα πει τότε..

Εδώ θα πω μόνο ότι είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις ότι κάποιος που συμπαθείς και εκτιμάς γράφει τόσο συγκινητικά κείμενα.

ProFyLaKtiKo είπε...

@κώστα : σε ευχαριστώ. έτσι απλά.

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

Μα γιατι να μην σε ειχα διαβασει πιο πριν. Τι πιο πριν; Πριν από μια εβδομαδα ας πουμε…

ProFyLaKtiKo είπε...

ψεύτικε πέτρε, σ ευχαριστώ αλλά γιατί το λες αυτό;