Μαδρίτη

Αναμνήσεις 4 ημερών.

Το αγουροξυπνημένο πρόσωπό σου μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο.

Το πρώτο σου χαμόγελο όταν περπατούσαμε μαζί στην πόλη.

Το συνεχές χαμόγελό σου όταν με κοιτούσες.

Ο πρώτος καφές που ήπιαμε στη Μαδρίτη και μιλήσαμε για ότι άσχετο θέμα μας ήρθε στο μυαλό.

Τα απίστευτα χρώματα των πινάκων του el greco.

Τα 5 ευρώ που δώσαμε (και καλά) για τα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες (γκρρ).

Το κλίμα της chueca.

Το πλουσιοπάροχο πρωινό του ξενοδοχείου (σε συνδυασμό με το τεράστιο μπάνιο του δωματίου).

Οι μαύροι πίνακες του goya.

Το γλυκό που φάγαμε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι.

Το πάντρεμα εβραικών-μουσουλμανικών-μεσαιωνικών στοιχείων του Τολέδο.

Η γκρίνια μου κάθε φορά που χανόμουν στο χάρτη.

Τα καθησυχαστικά σου λόγια κάθε φορά που γκρίνιαζα που χανόμουν στο χάρτη.

Η κυριακάτικη βόλτα στο πάρκο retiro.

Τα churos μαζί με εκείνη τη ζεστή σοκολάτα λίγο πριν φύγουμε.

Το ότι γυρίσαμε μαζί σπίτι μου γιατί ακόμα και μετά από τόσες μέρες δε μπορούσαμε χώρια.

Η αίσθηση πως είμαστε "όλο" και "ένα".