Ήταν όλοι εκεί

Ο μεσημεριανός ήλιος με βαρούσε κατακούτελα. Ότι ένιωθα δυσφορία μπορώ να το πω. Μα έπρεπε. Εξάλλου τα είχαν καταφέροι όλοι. Σχεδόν όλοι.

Ο Στέφανος. Μπορεί να πνιγόταν στη δουλειά, μπορεί αύριο να έφευγε επαγγελματικό ταξίδι αλλά ξέκλεψε χρόνο. Είχε επιλέξει την καριέρα του παραμελώντας τους φίλους του και την προσωπική του ζωή. Θυμάμαι ακόμη πριν κάποιους μήνες που τον είδα τυχαία σε ένα μπαράκι να τα πίνει με κάτι συναδέλφους του. Χαιρετηθήκαμε τυπικά. Με σύστησε αλλά κατάλαβα πως ένιωθε άβολα και τον άφησα. Όμως σήμερα τα κατάφερε.

Ο Μάνος. Όχι μόνος. Με τη σταθερή του σχέση εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Δεν ξέρω αν η σχέση του ήθελε να έρθει αλλά ο Μάνος δε θα μπορούσε να το χάσει. Ήταν πάντα εκεί στις δύσκολες στιγμές της παρέας και δε μπορούσε να λείπει ούτε σήμερα.

Ο Σωτήρης. Ήρθε με το πρωινό αεροπλάνο. Δεν ξέρω τι δικαιολογία βρήκε να πει αλλά δε με νοιάζει και πολύ. Εξάλλου όλοι του σταθήκαμε όταν είχε προβλήματα με το σπίτι του. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί εξακολουθούσε να μένει εκεί. Χαίρομαι που είναι εδώ τώρα.

Μαζί τους και εγώ. Είχαμε έρθει όλοι στο κάλεσμα του Φίλιππου. Για χάρη εκείνου του παλιού καλού καιρού. Που γλεντούσαμε μαζί. Νέοι, χωρίς πολλές έγνοιες. Τώρα φτάσαμε τα 60 και ο καθένας τράβηξε το δρόμο του. Κανείς όμως δεν ξέχασε τον άλλο. Τα ταξίδια, τα club, τα ξενύχτια, τα προβλήματα. Την κοινή αυτή πορεία.

Αφαιρέθηκα για λίγο σκεφτόμενος εκείνα τα ανέμελα χρόνια. Επανήλθα στην πραγματικότητα όταν άνοιξαν το φέρετρο του Φίλιππου για το τελευταίο αντίο. Χάρηκα όμως. Όχι για το Φίλιππο, που ήταν ο τελευταίος από την παρέα που μιλούσαμε τακτικά, αλλά γιατί έστω και τώρα κάτω από αυτές τις συνθήκες βρεθήκαμε όλοι μαζί ξανά. Θυμήθηκα τότε τα λόγια του Φίλιππου : "Δε φοβάμαι να γεράσω. Δε φοβάμαι το θάνατο. Φοβάμαι απλά μη μείνω μόνος."

-------------------------------------------------------------------------------

Το παραπάνω γράφτηκε υπό άλλες συνθήκες και υπό άλλη ψυχολογία. Δημοσιεύεται τώρα, με αφορμή μία συζήτηση που είχα πρόσφατα με φίλους για το πως θα είμαστε όταν γεράσουμε. Τροφή για προβληματισμό. Νέα σεζόν ξεκινά με νέο look για το ταλαίπωρο blog. Καλό φθινόπωρο να έχουμε...