Bye Bye 2009

Τις φετινές γιορτές κατά έναν διαβολικό τρόπο οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι έλειπαν από την Αθήνα. Δε χαλάστηκα τόσο πολύ μιας και ομολογώ δεν έπιασα (ακόμα) το christmas spirit, αυτό το καταναγκαστικό που πρέπει να γιορτάσουμε, να χαρούμε, να μεθύσουμε και άλλα "να να να". Αρκέστηκα στο να ξεκουραστώ.

Έχοντας κουραστεί από την ξεκούραση, άρχισα τις βόλτες στην (ακόμα) κατάμεστη Αθήνα.  Μία βραδιά στο scape(με τραβολόγησαν, εγώ δεν ήθελα πάλι), ένα μεσημεριανό στην "Κανέλλα" (by the way, έχει τσιμπήσει τις τιμές αρκετά), ένα πέρασμα από το μουσείο Μπενάκη για να δεις την έκθεση με έργα του Τσαρούχη (είναι φοβερή αυτή η εμμονή του με τους ναύτες). Έντονες στιγμές, όπως μάλλον και όλο το 2009 για μένα.

Πάντα πίστευα πως καθετί σε κάθε χρονιά συμβαίνει για κάποιο λόγο και στο χέρι μας είναι να το βάλουμε στο σάκο των εμπειριών και να το αξιοποιήσουμε στο μέλλον. Παρόλα αυτά, δε μπορώ να παραλείψω πως για μένα το 2009 ήταν μια χρονιά που μου έμαθε κάτι βασικό, κάτι που δε μπορώ να το μεταδώσω, απλά μπορώ να το νιώσω. Ν αγαπώ και ν αγαπιέμαι, πέρα και πάνω από ορισμούς και περιορισμούς.

Τελευταίο post για το 2009, θα τα ξαναπούμε με το νέο χρόνο (μεθαύριο πάω για Πρωτοχρονιά στα πάτρια εδάφη). Εύχομαι σε όλους ευτυχισμένο 2010 με αγάπη, γέλιο και πάνω απ όλα υγεία!